DUHLAI ZORINPUIA CHAPTER 11
DUHLAI ZORINPUIA CHAPTER 11 “Zohmingsang, engtikah nge rawn lĂȘt i tum? Khatah khĂąn awm hlen i tum em ni?” u Rinpuia call ka lĂąk rual rualin a aw bung nghet nghut chuan a rawn ti nghal hluk mai. Ka ngai che tih tum lai laiin min rawn hau vak chu ka thusawi tum pawh ka tĂąwp leh riha. “Awww ka buai ve alawm, bĂąkah ka chhungte'n la awm turin min duh sia ka lo haw thei mai biklo, chubĂąkah ka khua ania ka awm angai a lawm” ka thusawi zawh leh hma chuan “A nih tak chu.” bung nghet nghawt tak bawk chuan a rawn tileha. A áčawng tlĂȘm sa nĂȘn chutia a thinrim áčawng phei chu a hrechiang lo tĂąn phei chuan a nelawm loh viau ang. “Ni tak lo e, ka ngai che tih ka tuma mi i rawn hau vaka, a chiloh áčhin emai. Khatiang ti tawh reng reng suh, bĂąkah lo haw pawh ka tum chiah lo, eng emaw ka hria a nia, ka lĂąwm vak lo i sawi angin tinge i awm loh?” ka tihzawm zata. “A enga chu maw ka sawi anga ka awm loh?” a aw ah chuan a hre lo tak tak te pawh a niang “I bialnu hlui hmu tawh suh ka tih che kha, in Inah p...